Geschiedenis Ichiyo School of Ikebana
Ikebana is de Japanse kunst van het schikken van bloemen. De oorspronkelijke naam was “kado”: het pad of de weg van bloemen. Ikebana heeft de volgende betekenis. “Ike”van “ikeru” is tot leven brengen, “bana” betekent bloem of plant. Ikebana is ontstaan in het midden van de zesde eeuw waarbij bloemschikkingen ter ere van Boeddha werden gemaakt. Onder invloed van het Zen-Boeddhisme ontwikkelt zich een stijl die geen huldigingen aan Boeddha beoogt te zijn. Deze arrangementen hebben een overwegend decoratieve functie. Het arrangement werd in de tokonoma (nis in muur) in de huizen geplaatst. Japan kent inmiddels 2000 verschillende scholen waar het beoefenen van ikebana geleerd kan worden. In Nederland zijn vier scholen actief, waarvan Ichiyo er één is.
De Ichiyo School of Ikebana is in 1937 opgericht door mrs Ichiyo Kasuya en haar broer Meikoff Kauya. Ichiyo is de eerste headmaster. De school draagt haar naam: Ichiyo, wat “één blad” betekent. Dit is ook het embleem van de school.
De school onstaat in een tijd waarin Japan steeds meer gericht raakt op de buitenwereld. De westerse kunstvormen worden door Japanse kunstenaars bestudeerd en daarna toegepast in eeuwenoude Japanse kunstvormen. Ikebana heeft dan al een geschiedenis van ruim vijfhonderd jaar en is vol van voorschriften en regels. Ichiyo en Meikoff Kasuya worden geïnspreerd door de vrije scheppingsdrang van de westerse kunst en creeëren een nieuwe vorm van Ikebana. Met behoud van oude vormen en technieken, ontstaan totaal nieuwe mogelijkheden.
Arrangementen en schikkingen staan niet meer alleen in de Tokonoma (het huisaltaar) maar ook elders in de modernere woninginrichting. Ze kunnen van twee, drie of vier zijden bekeken worden. De schikkingen zijn niet meer alleen een perfectonering van de natuur, maar zijn juist gebaseerd op vormen en lijnen die werkelijk in de natuur voorkomen. Zo ontstaan de kruisende lijnen, waar de Ichiyo School zo bekend om werd.
In 1947 wordt Meikoff Kasuya de tweede headmaster. Hij blijft nieuwe vormen onderzoeken. Dagelijkse huishoudvoorwerpen als manden worden als container gebruikt. Hij stimuleert het zelf maken van containers en ontwerpt talrijke vazen en schalen van keramiek. Hij zoekt ook samenhang met andere kunstvormen als ballet en muziek: de creatie van Contemporary Total Stage Art.
Zijn zoon Akihiro Kasuya wordt in 1983 de derde headmaster. Hij staat bekend om de introductie van de spantechniek en van balansschikkingen Hierdoor werd het mogelijk zonder de kenzan te werken. Ichiyo is bijna synoniem geworden aan No Kenzan. Hij maakt ook meer en meer gebruik van bamboe. Niet alleen in kleine tafelarrangementen,maar ook in enorme landart projecten. Zijn demonstraties op theatherpodia zijn beroemd. Enerzijds omdat hij echt op het podium werkt en laat zien hoe iets in elkaar zit, anderzijds door zijn iconisch geworden “natuurmuziek”
In 2019 wordt Naohiro Kasuya de vierde headmaster. Ook hij zoekt naar nieuwe vormen met behoud van het goede uit het verleden. Bamboe blijft in de hoofdrol en hij stapt in de voetsporen van zijn grootvader door combinaties te zoeken met muziek en dans. Hij presenteert zich in demonstraties als een kunstenaar, die creëert en improviseert. Demonstraties en workshops geeft hij op locatie en online via zoom.